midlog: TORINA - LA VENERIA REALE

LA VENERIA REALE

Iste giris biletimiz, ve yolculuk basliyoooor! Italya’daki Piemonte bolgesinde, vakti zamanin hukumdarlari olan yani 1700-1800lu yillarda bolgeyi yoneten buyuk, guclu, zengin ve hanedan bir aile: Savoia’lar. Iste bu Savoya (Savoia) ailesinden Duk Carlo Emanuele II, Piemonte Bolgesinin biraz daha disinda kalan bir yerde, ki zaten merkezde aileye ait bircok gosterisli mulk var, ailenin avcilik faaliyetleri gerceklestirebilecegi buyuk keyif rezidansini yaptirmis. O yillarda Avrupada avcilik malumunuz uzere revacta… Haliyle de, burasi yani La Venaria Reale, bu hanedan ailenin yazlik mekani gibi…

Rezidansin bu bolgede yaptirilmasindaki en buyuk etken, bolgenin daha onceki donemlerde de zaten avcilik icin kullaniliyor olmasindanmis. Bu buyuk alanda, buyuk ve gosterisli bir saray, koridorlarla birbirine baglanmis bircok dis binalar, bircok ozenli ve buyuk bahceler, avlanma alanlari (su an park olarak kullaniliyor) bulunmakta.

Bu buyuk alanda, buyuk ve gosterisli bir saray, koridorlarla birbirine baglanmis bircok dis binalar, bircok ozenli ve buyuk bahceler, avlanma alanlari (su an park olarak kullaniliyor) bulunmakta.

Muze haline getirilen yerleri gezerken ana binada fotograf cekimi yasakti. Sadece belirli yerlerde ve bahcede cekime izin vermislerdi. O kadar cok iceride calisan gorevli personel vardi ki; izinsiz birsey yapilip yapilmadigi surekli kontrol ediyorlardi…. Surekli uyari… Surekli gozler takip… Bir acidan; evet guzel bir duyarlilik, yasanabilecek talihsizliklere imkan vermiyorlardi… Ama daha cok rahatsiz edici derece baskiciydilar… Gerci, bizim tarihi mekanlarla da boyle bir koruma olsa aslinda fena olmaz hani… Velhasil; benim de cekebildigim fotograflar bu nedenle kisitliydi.

Bu muthis buyuk komplekste beni en cok etkileyen sey, muthis bir gorsellige dayali tanitim ve muzecilikti. Restore edilen her bir devasa buyuklukteki odalar bembeyazdi. Tum tavan cok ince suslemeler iceren alcilarla doluydu. Odalar genellikle bombostu, 1-2 onarilmis antika esyanin disinda…

Ve, o donem yasayan kisiler donemin esyalariyla, kiyafetleriyle birlikte gunumuz tiyatroculari tarafindan canlandirilmis. Tiyatrocularin makyajlari, kiyafetleri ozenle secilmis... Dekorlar olusturulmus…. Ve aile uyelerinin rezidanstaki hayatlarini iceren kisa filmler cekilmis… Hemen hemen her oda da ya barkovizyon perdesi vardi; ve aile uyelerinin aralarindaki konusmalari, davetleri, cekismeleri, hizmetlilerin davranislari ile ilgili kisa filmler perdeye yansitiliyordu; ya da kucuk kucuk duvara yansitilmis tanitim filmleri surekli donuyordu. Boylece, odalari gezerken sanki o an o donemi yasayor gibi hissediyorduk bizler de. Bence isin bu gorsellik kismi, muzecilik / tarihi yasatma acisindan cok orjinaldi. Dusunsenize, Dolmabahce Sarayini geziyorsunuz, odalara girerken barkovizayonlar otomatik gosteriye geciyor… Donemin padisahlarini canlandiran tiyatrocular konusuyor… Oyle olunca, gezdigimiz binayi daha iyi yasayamaz miyiz sizce de? Yada o an o tarih daha iyi hafizalarimiza yerlesmez mi?