martenicka

.

Benim de artik bir “marteniçka”m var!!! Artik kimse tutamaz beni! Dilegimi diledim, marteniçkami da cantamin sapina taktim... Oley!!! Sonunda seytanin bacagini kirdim! Ohhh be, ferahladim walla...

Ne bos yuklermis omuzlarimda tasidigim. Hatta sirtima cullanan. Artik viz gelir tiris gider :) Marteniçkam ile evelallah ustusinden geliriz.

Yilin gercek suprizlerinden biri oldu. Ogrendim sonradan bilenler varmis, benim haberim yokmus, yine bircok sey gibi gec kalmisim. Olsun varsin, napalim.

Marteniçka, bir Bulgar âdeti. Kirmizi ve beyaz renkli iplerden olusan susler. Mart ayinin ilk gunu yakaniza, bileginize, cantaniza dilek tutarak takiyorsunuz. Baharin gelmesini simgeleyen bu gelenekle, tum sene saglikli ve dileginizin gerceklesecegi bir yil gecirmis olunacagina inaniliyor.

Komsuda piser, bize de duser misali, boyle bir gelenek varsa; e birde dilegimiz olacak diye niyet ettiysek, e biz de deneyelim, degil mi? :)

Rituelimi tamamlamak icin sabirsizla bekliyorum gunleri. Gozum gokyuzunde, leyleklerde.

Hahahha!!! Evet, evet, su bebek getiren leyleklerden bahsediyorum! Bana leylegin kendisi yeterli. Havada gordugum an herhangi bir leylegi; marteniçkami cantamin sapindan cikarip gul agacina veya guzel cicek acan bir agaca baglayacagim...

Isteeeee, o zaman gel keyfim geeel!!! Dilegim olmustur biline!

(Marteniçkami kimseciklere kaptirmam, goz dikenlerin haberi olsuuunnn, o benimdir o benim, o benimdir ancak!)

Sevgiler...